Mizoginizm - czym jest? Cechy mizogina

Mizoginizm (mizoginia) to chorobliwa niechęć do kobiet, która dotyka zwykle mężczyzn, ale i niewielki odsetek kobiet. Klasyczny opis mizogina, osoby, która kobiet po prostu… nie cierpi! Nic mu nie zrobiła, a krytykuje ją i sili na złośliwości, wyraźnie jej nie lubi, jak innych kobiet… Z czego wynika mizoginizm, jak się objawia i jak można z nim walczyć?

Skąd się bierze mizoginizm? - Przyczyny

Co sprawia, że tak nienawidzimy kobiet? Wymienia się wiele przyczyn tego zjawiska, wśród nich warto poznać 5 najczęstszych.

1. Wychowanie i środowisko rodzinne
Bardzo często mizoginizm związany jest z czynnikami środowiskowymi, czyli z miejscem, gdzie się wychowaliśmy. Może częściej występować u osób, które wychowywane były w domach, gdzie mężczyźni nie szanowali swoich kobiet, np. ojciec żony, ale również w rodzinach, w których prym wiodły despotyczne i surowe matki. Mężczyzna, wychowany przez taką wymagającą i chłodną emocjonalnie kobietę, może żywić nienawiść do przedstawicielek płci przeciwnej. Żyje bowiem w przekonaniu, że każda lub większość jest taka, jak jego matka. Niechęć do kobiet może wynikać również z wartości, przekazanych nam w domu rodzinnym, zwłaszcza wartości religijnych czy moralnych, np. przekonań, że kobiety są gorsze od mężczyzn, słabsze.

2. Zazdrość o kobiety
Bardzo często mizoginia wynika również z zazdrości, dotyczy to zarówno mężczyzn, jak i kobiet-mizoginek. Czego mężczyźni zazdroszczą kobietom? W wielu przypadkach pewności siebie, pracy, zarobków, pozycji społecznej, ale i tego, że mogą rodzić dzieci i mają ze swoimi pociechami tą wyjątkową, jedyną w swoim rodzaju więź już od momentu poczęcia. Czego z kolei mogą zazdrościć kobietom inne panie? Z pewnością urody, mężczyzny, pozycji, pieniędzy, popularności, ale i wielu cech charakteru, np. odwagi życiowej czy otwartości na innych.

3. Przykre doświadczenia z kobietami
Kolejna kwestia to oczywiście przykre, negatywne doświadczenia z kobietami, co obserwuje się zwłaszcza w przypadku mężczyzn-mizoginów. Panowie, którzy mają na swoim koncie nieprzyjemne doświadczeniami z kobietami, np. odrzucenie emocjonalne, wyśmiewanie w latach szkolnych przez koleżanki, bolesny rozwód, ale i - niestety - molestowanie seksualne czy inny rodzaj przemocy, mogą żywić do pań niechęć czy nawet nienawiść.

4. Lęki
Bardzo często za czynnik, odpowiadający za mizoginię, wymienia się lęk. Czego może bać się taka osoba? Bardzo często panowie obawiają się kobiet, ponieważ dzięki nim mogą stać się… ojcami. Mężczyźni, którzy panicznie obawiają się ojcostwa, obawiają się również kobiet. Lęk może wynikać również z nieśmiałości i innych cech osobowości i tym samym rzadkim kontaktom z paniami.

5. Zaburzenia psychiczne
Mizoginia może być również związana z występowaniem pewnych zaburzeń psychicznych, może stanowić ich objaw. Jest tak w przypadku wielu fobii oraz nerwic. Pojawia się ona jako objaw towarzyszący, ale w wielu wypadkach pozwala lub ułatwia zdiagnozować dane zaburzenie.

Cechy mizogina

Objawy tytułowej niechęci, czyli jej przejawy możemy podzielić na te, które są bezpośrednie, czyli okazywane jawnie oraz pośrednie, które nie są przekazywane wprost, ale zwykle ranią nie mniej niż poprzednie. Do oznak tego, że druga strona jest mizoginem należeć mogą takie zachowania, jak:

• jawne okazywanie niechęci do kobiet w postaci złośliwości, agresji słownej, a nawet fizycznej;
• podważanie kompetencji kobiet;
• dyskryminowanie kobiet, zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym;
• opowiadanie nieprzyjemnych dla kobiet żartów i dowcipów;
• żartowanie z kobiecych cech czy wyglądu;
• pomijanie kobiet podczas powitania czy nie dopuszczanie jej do głosu w czasie rozmowy;
• niedotrzymywanie słowa danego kobiecie, wyjawianie sekretów, nieszanowanie jej czasu, np. spóźnianie się na spotkania;
• wyśmiewanie lub krytykowanie poglądów kobiet, ich zdania na dany temat;
• faworyzowanie mężczyzn, ignorowanie płci pięknej;
• oszukiwanie kobiet, celowe wprowadzanie ich w błąd;
• przypisywanie sobie zasług koleżanek oraz równoczesne krytykowanie ich umiejętności;
• przedmiotowe traktowanie kobiet, również w sferze intymnej.

Poza tym, w związku może dochodzić do różnorodnych form przemocy czy zdrad bez wyrzutów sumienia. Podobnie sytuacja ma się w rodzinie: mizogin może faworyzować swoich synów, a także jawnie krytykować oraz upokarzać żonę i córki.

Mizoginizm a gynofobia

Warto wiedzieć, że poza mizoginizmem istnieje również gynofobia, która jest zjawiskiem odmiennym i nie należy traktować ich tożsamo. Tytułowa niechęć skierowana jest do kobiet. Wynika ona z pobudek światopoglądowych czy też z kwestii emocjonalnych lub innych zaburzeń psychicznych. Gynofobia z kolei jest jednostką chorobową: zaburzeniem psychicznym, jedną z fobii specyficznych. Jej osiowym objawem jest paniczny lęk przed kobietami, którego przyczyny bywają bardzo złożone. Co ciekawe, mogą być one tożsame z przyczynami mizoginii, tj. lęk wynikać może z uprzednich doświadczeń czy nieśmiałości, aczkolwiek odmienne są objawy tych zjawisk. Gynofobia jest fobią, osoba na nią cierpiąca czuje silny, irracjonalny lęk - w tym wypadku - przed kobietami. Obawia się zarówno spotkania z nimi, przebywania w ich towarzystwie, ale bardzo często lęk wyzwala już sama myśl o kobietach. Bardzo łatwo pomylić gynofobię z mizoginizmem czy nieśmiałością. Warto jednak wiedzieć, że lęk powoduje szereg objawów, zarówno somatycznych (związanych z naszym ciałem), jak i psychicznych, emocjonalnych oraz społecznych. Diagnozowaniem fobii zajmuje się lekarz psychiatra. Gynofobia wymaga postawienia profesjonalnej diagnozy oraz podjęcia specjalistycznej terapii.

Mizoandria, czyli niechęć do mężczyzn

Istnieje również mizoandria, czyli chorobliwa niechęć do mężczyzn. Tutaj o wiele częściej osobami na nią cierpiącymi są panie. Przyczyny oraz objawy są analogiczne do tytułowej niechęci do kobiet - mogą ją powodować:

• czynniki wychowawcze,
• trudne doświadczenia z mężczyznami,
• poczucie zazdrości (np. o bycie głową rodziny),
• lęki,
• zaburzenia psychiczne.

Osoby na nią cierpiące to radykalne feministki, niewielki odsetek stanowią oczywiście mężczyźni. Wśród objawów wymienia się:

• krytykowanie,
• wyśmiewanie mężczyzn,
• wszelkie przejawy agresji słownej oraz fizycznej.

Stosowanych jest wiele form niechęci niejawnej, w tym oszustwa, dowcipy, faworyzowanie kobiet w pracy itp.

Leczenie mizogina

Tytułowa niechęć nie jest uznawana za chorobę ani inne zaburzenie psychiczne, warto jednak podjąć stosowaną terapię w celu poprawy swojego funkcjonowania w społeczeństwie. Nie oszukujmy się - nakłonienie mizoginia do leczenia nie należy do najłatwiejszych, nie widzi on bowiem sensu i celu terapii. Gdy jednak wykaże odrobinę dobrej woli i zdecyduje się rozpocząć leczenie, bardzo dobre rezultaty daje psychoterapia w nurcie poznawczo-behawioralnym. Wskazane jest również uczestniczenie w terapii grupowej. W przypadku mizoginizmu rzadko wprowadzana jest farmakoterapia oraz stosowana hospitalizacja. Jest to zwykle wskazane jedynie w przypadku zdiagnozowania mizoginii jako objawu innego zaburzenia, np. schizofrenii, depresji, nerwicy czy fobii.